sahip olunan en kötü takıntı

i̇nsanlar -en azindan arkadaslarim- yanlis bisey soyleyince onu en ince ayrintisina kadar duzeltiyorum. ve bu beni egoist, çok bilmiş gibi gösteriyor. ama bunun dikkat cekme kaynakli oldugunu biliyorum

birinden hoşlandığım zaman bokunu çıkarana kadar onu kendimle meşgul ederim ve her anında yazar, boş birakmam. gurur yapma meselesi değil takıntı djchxkhckchc

zifiri karanlik olmazsa uyuyamıyorum en ufak bir ışık bile beni rahatsiz ediyor

Normalde dağınık bir insanımdır. Ders çalışırken olsun veya herhangi bir işle meşgul olayım etraf hemen dağılır. Ne kadar yorgun olursam olayım, uykum olursa olsun etrafı tam olarak düzenlemeden uyuyamam. Diğeri ise, kapıyı kapatmadan uyuyamamak. Uyku arasında bile fark etsem kalkar kapatır öyle uyurum, kapatmazsam asla uyuyamıyorum.

sürekli olarak yanlış anlaşılmaktan korkuyorum.

Kontrolcülük. Her şeyi kontrol etmek zorundayım sanki..

Bazı insanların bedeni beni tiksindiriyor nedense. İsterse önümde kendisini keselesin bazı ciltler bana her zaman pis ve yağlı geliyor. O insanlarla asla tensel bir temasa giremiyorum buna tokalaşmak bile dahiş

Yanlış yapmaktan korktuğum için yaptığım işleri iki veya üç kere kontrol ederim. Etmezsem ciddi rahatsızlık hissediyorum

Çalıştığım masada silgi tozu vs herhangi bir şey varsa asla orayı temizlemeden ders çalışmaya devam edemem sildiğim silgi tozlarını bile bir köşede biriktiriyorum

Genel olarak takıntılı bir insanım hem de her şeye.

Kırmızı çizgilerimden ödün vermiyorum asla. Birisi o çizgileri aştığı zaman sinirlerim tepeme çıkıyor. Öfkemi kontrol edemiyorum.

ütü yapmadan kıyafet giyememe...bazen sabahları geç kalıyorum diye ne kadar uykum olsa da geceden yapıyorum ütüleri...hatta bazı pazar günlerimi hafta içi giyeceğim tüm kıyafetleri ütülemekle geçiriyorum...kırısık giyinme moda olsa bile ben ütü yapmaya devam ederim sanırım....

Kapı açık uyuyamamak Allahım en çok kurtulmak istediğim takıntı

Bir plân yaptığımda, sonradan bir şey eksik olsa yahut bir aksilik olsa ve bir şey iptal olsa, bunu çok takıyorum. Sonradan yapmam gereken şeylere de odaklanamıyorum. Çok da titiz değilim ama yaptığım planlar yolunda gitmediğinde kocaman bir takıntı olarak dolaşıyorum etrafta.

evden en son ben çıkarsam kapıyı kilitledim mi diye onlarca kez kontrol ediyorum hatta video çekiyorum kapıyı kilitlerken aklıma geldiğinde açıp izliyorum kendimi sakinleştiriyorum çılgınca

Etrafımdaki nesnelerin çerçevesini çiziyorum. Yani şöyle düşünün nesnenin çevresinden bir çizgi çizip hangi şekil olduğunu tespit ediyorum. Sonra sürekli kafamda o şeklin üzerinden geçiyorum. Var mı arttıran?

temas bağımlısı olmak...

Kıskançlık

Bir kişiyi gördüğümde oluşan önsezinin hep doğru çıkması. Lan ben öyle düşündüğüm için mi öyle yoksa öyle olduğu için mi ben öyle düşünüyorum. Karşıma çıkan herkesin en kötü yanını direk görmem gerçekten bir takıntı

yürüyen TDK gibiyim.. bu yüzden arkadaşlarımla kavga etmişliğim bile var ve benden nefret eder hale geldiler bence. olabildiğince dikkat ediyorum ve bu istemsiz oluyor artık. kendim yanlış yazsam kendimi bile düzeltiyorum. düzeltmezsem elim ayağım titriyor. nasıl yazıldığını bilmiyorsam girip bakıp ondan sonra yazıyorum.. tertemiz takıntı.

Şapırdatma sesine takıntım var. Sesin olduğu yerde sinir küpüne biniyorum. Tesbih, anahtar, bozuk para seslerine de sinir oluyorum. Hüpürdetmeye de. Ayak sallanması ki ülkemizde tik gibi herkes ayağını sallıyo.

duvar saati olan odada uyuyamamak. o nasıl sestir ya öyle

Ayağım yorganın dışında uyuyamıyorum.

Evden çıkarken tam kapıyı kapatma anında yanımda anahtarım olduğu bilgisini beynime iletemezsem o kapıyı kapatamıyorum. Mutlaka o anahtarı elimde sıkı sıkı tutuyor olmam lazım, çantamda ya da cebimde durması işe yaramıyor. bir de parmak çıtlatma sesi içimi gıcıklıyor. yavaş yavaş yapanlar özellikle. çıt, çıt, çıt... tüm parmaklarını tek tek, sakince. çıt, çıt... yanımda yapmayın desem de yararsız. çıtlatmayın şu parmaklarınızı aiy.

Yastık takıntısını hat safhada yaşıyorum.iki yastıkta n az yatamam.kendi yastığım dışında başka bir yastıkta kolay kolay uyuyamam kendimi aşırı rahatsız hissederim

benimki kötü değilde saçma diyim çorapsız yere basamamak gibi nalet bi huyum var terlik ve çorap olmazsa heryeri istemsizce parmak ucuyla yürüyerek geçiyorum

okudum her şeyi hecelemek. hayır bi de parmaklarımla eşlik ediyorum. her heceye bi parmak vuruşu.

Marketten yeni gelen poşetleri karıştırmak. Ulan kaç yaşına geldim saçımda sakallarımda beyazlar çıkıyor halâ şu takıntıdan kurtulamadım. Bakmazsam içim rahat etmiyor.

Sabah evden çıkınca ayakkabılarımı bağlayıp tekrar lavaboya ellerimi yıkamaya giriyorum, bunun yüzünden anacağızımla birçok kez tartıştım az kaldı dövecek.

Alışmak. İyi yada kötü ne olursa olsun alışıp bütün ömrümü bunula geçirebilirim.

yatağımdan başka bir yatakta uyumak. geçen hafta bizim odamız soğuk diye oturma odasında yatmam gerekiyordu koltukta bir türlü rahat edemedim uyuyamadım bak burası bizim evden bir oda, bak bizim evin koltuğu hadi uyuyim artık diye kendi kendime konuşurken uyuyakalmışım başka bir örnek vereceğim bize yakın başka bir köyden arkadaşım var annesi babası yazın yaylada kalıyorlar o da ramazanda beni sürekli yatıya çağıyor kanka sen uyuyamazsın sahura uyandırırsın beni xd diyor

Ben hayatımdan gitmiş insanları stalklıyorum evet çok kötü farkındayım ama alışkanlık olmuş. Değer vermesem de artık o kişiye, dur bakim bu napıyo diye merak edip stalklıyorum. Takıntılık mı alışkanlık mı bilmiyorum ama yaşasınn stalkerlik

İki tane var ki beni zorluyor. Asdfghjklşi İlki, köşe sayıyıyorum. Nerde olursam olayım, odada, yolda, sokakta farketmiyor. Sağdan sola, soldan sağa köşeler on olacak şekilde sayıyorum. Asdfghjklşi İkincisi de yine yolda giderken. Gözüme kestirdiğim bir hedefle mesela arabanın köşe kirişiyle mesela yol kenarındaki kedigözü direklerinin arasında falan tek gözümü açıp kapatıyorum. Asdfghjklşi bakın bunu size anlatamam ama başladığım zaman duramıyorum. Başlayınca da uykum geliyor. Asdfghjklşi (bkz: çok salak hareketler bunlar )

yolda yürürken siyah yerlere sol ayakla basıyorum. neden bilmiyorum siyah kara pis kaka diye heralde. temiz yerlere hep sağ ayakla basıyorum. işte böyle bir şey yaşamak.

Çamaşırlara karşı çok fazla düzen takıntım var. Mesela çamaşır sererken kazağa iki tane mandal takacaksam iki mandal da aynı renk olmalı. Tek sayıları kullanmaktan nefret ederim. Çarşaf sererken beş tane mandal gerekirse ya dört tane ya da altı tane birbiriyle aynı renk mandal takarım ve bütün çamaşırları boy sırasına göre sererim. Dolapları düzenlerken de (genelde siyah beyaz giyinirim) siyahları ayrı bir kısma beyazları ayrı bir kısma alırım. Katladığım bütün çamaşırlar aynı boyutta olur. Eve yatılı misafir gelirse yardım amaçlı benim yerime çamaşır sererse hiç üşenmeden hepsini toplar ben geri sererim ve asla kendime engel olamıyorum bu konuda. Düzenimin bozulmasından nefret ederim. Ay şimdi dikkat ettim de ben baya kafayı yemişim he

Atmde işlem yaptıktan sonra ıslak mendil ya da kolonya kullanırım kendimi bildim bileli. Allahtan herkes bu takıntıyı kaptı da takıntı olmaktan çıktı